Jak odczytać wyniki audiogramu?

Audiogram to graficzne przedstawienie naszej zdolności słyszenia. Jest ważnym narzędziem, wykorzystywanym przez audiologów i laryngologów do diagnozowania stanu słuchu pacjentów. Dla pacjenta zrozumienie tego, co dokładnie przedstawia jego audiogram, może wydawać się trudne. W tym artykule podpowiemy, jak odczytać audiogram samodzielnie.

Wyniki audiogramu – jak je interpretować?

Interpretacja wyników audiogramu wymaga zrozumienia tego, w jaki sposób wykres odzwierciedla zdolność słyszenia na różnych częstotliwościach i przy różnym natężeniu dźwięku. Każdy punkt na audiogramie reprezentuje najcichszy dźwięk, jaki dana osoba jest w stanie usłyszeć w danej częstotliwości, mierzony w decybelach (dB). Oś pionowa audiogramu reprezentuje natężenie (lub głośność) dźwięku, przy czym wartości rosną w dół – im niżej na osi, tym większe natężenie dźwięku potrzebne jest do jego usłyszenia. Oś pozioma przedstawia częstotliwość dźwięków mierzoną w hercach (Hz), od niskich tonów po lewej do wysokich po prawej.

Linie łączące punkty dla lewego i prawego ucha (zazwyczaj zróżnicowane kolorem lub symbolem) ukazują to, jakie natężenie dźwięku jest słyszalne dla danej osoby na różnych częstotliwościach. Odczytując te linie, można określić, czy i w jakim zakresie występuje niedosłuch oraz jaki jest jego typ (przewodzeniowy, odbiorczy, mieszany czy nerwowy).

Audiogram – normy. Jak wygląda prawidłowy wykres audiogramu?

Jak wygląda prawidłowy audiogram? To taki wykres, który pokazuje, że próg słyszenia osoby badanej mieści się w granicach normy dla zdrowego słuchu, czyli w zakresie od 0 do 25 decybeli (dB) na wszystkich testowanych częstotliwościach. Oznacza to, że badana osoba jest w stanie słyszeć dźwięki o natężeniu równym lub większym niż te wartości na całym spektrum badanych częstotliwości, które zazwyczaj obejmują zakres od 250 Hz do 8000 Hz. Wartości wykraczające poza ten zakres, szczególnie w wyższych częstotliwościach, mogą wskazywać na początkowe stadium niedosłuchu wysokotonowego, co jest typowe dla wczesnych etapów uszkodzenia słuchu spowodowanego na przykład hałasem.

Złe wyniki audiogramu – czy jest się czym martwić?

Wyniki audiogramu wskazujące na niedosłuch nie zawsze muszą być powodem do zmartwień, ale zawsze są sygnałem, że należy podjąć odpowiednie działanie. Niedosłuch może mieć różne przyczyny – od łagodnych, takich jak zatkanie ucha woskowiną, po poważniejsze, wymagające interwencji medycznej, jak uszkodzenie narządu słuchu. Wczesne wykrycie problemu często pozwala na skuteczną interwencję, np. przez zastosowanie aparatów słuchowych, terapię dźwiękową czy w niektórych przypadkach chirurgiczną korektę. Ważne jest zatem to, by zinterpretować złe wyniki audiogramu jako motywację do dalszej diagnostyki i konsultacji ze specjalistą, który na podstawie szczegółowego wywiadu medycznego i wyników badań zaproponuje odpowiednie działania.

Dobre wyniki audiogramu – co to oznacza?

Prawidłowy audiogram, w przypadku którego próg słyszenia mieści się w granicach normy (0-25 dB) na wszystkich częstotliwościach, wskazuje na zdrowy słuch. Oznacza to, że osoba jest w stanie słyszeć dźwięki o różnej częstotliwości i głośności zgodnie z oczekiwaniami dla jej grupy wiekowej. Dobre wyniki jednak nie zwalniają z dalszej troski o zdrowie słuchu. Należy w dalszym ciągu chronić się przed hałasem czy ototoksycznymi substancjami chemicznymi, a także regularnie monitorować stan słuchu – szczególnie jeśli występują czynniki ryzyka uszkodzenia słuchu. Regularne badania audiometryczne pozwalają na wczesne wykrywanie ewentualnych zmian i szybką reakcję. Może mieć to kluczowe znaczenie dla zachowania dobrej jakości słuchu na długie lata.

Wyniki audiogramu posiadają fundamentalne znaczenie dla zrozumienia zdrowia słuchu. Kluczem do ich interpretacji jest zrozumienie podstawowych elementów wykresu: osi reprezentujących częstotliwość i głośność dźwięku, a także symboli określających rodzaj i stopień ubytku słuchu. Odczytanie i zrozumienie własnych wyników audiogramu to nie tylko krok w kierunku lepszego zrozumienia własnych ograniczeń słuchowych, ale również ważna część procesu adaptacji do nich i podjęcia odpowiednich kroków terapeutycznych lub rehabilitacyjnych.