Ucho człowieka składa się z trzech części
Budowa ucha zewnętrznego
Budowa ucha zewnętrznego składa się z małżowiny usznej, która działa jak lejek, kierując fale dźwiękowe do przewodu słuchowego, znajdującego się w tej samej części. Ten z kolei działa jak pudło rezonansowe — wzmacnia drgające powietrze, poprawiając nasze zdolności słuchowe. Dodatkowo zewnętrzna budowa ucha ludzkiego chroni nas przed szumami i zakłóceniami, tym samym zapewniając wyraźne odbieranie dźwięków.
Budowa ucha środkowego
Ucho środkowe to część naszego narządu słuchu, gdzie fale dźwiękowe przenoszone są przez błonę bębenkową na trzy najmniejsze kości w naszym ciele — młoteczek, kowadełko oraz strzemiączko. Znajdujące się wokół nich mięśnie (strzemiączkowy i napinacz błony bębenkowej) pomagają tłumić fale dźwiękowe, tym samym chroniąc nas przed nadmierną głośnością. Budowa ucha środkowego składa się także z trąbki Eustachiusza, potocznie zwanej trąbką słuchową, która wyrównuje ciśnienie powietrza wewnątrz ucha. To działanie umożliwia falom dźwiękowym dotrzeć do ucha wewnętrznego, gdzie przetwarzane są na impulsy nerwowe, interpretowane przez mózg.
Budowa ucha wewnętrznego
Budowa ucha wewnętrznego rozpoczyna się w miejscu, w którym strzemiączko spotyka się z okienkiem owalnym oraz gdzie znajduje się przypominający skorupę ślimak. Funkcja, jaką pełni jest niezwykle istotna, gdyż odpowiada on za naszą równowagę, a także zawiera trzy kanały wypełnione płynem, z których jeden przewodzi impulsy dźwiękowe do szczytu ślimaka, przekazywane następnie z powrotem przez drugi kanał.
W narządzie spiralnym, zwanym narządem Cortiego, dolna część pokryta jest tysiącami delikatnych włosków. Ruch falowy w kanałach zmienia się w zależności od częstotliwości dźwięku — komórki włoskowate zostają pobudzone tylko w miejscach, gdzie odchylenie jest znaczne, zatem drobne włoski poruszają się dalej w ślimaku dla niższych dźwięków, podczas gdy dla wysokich stymulacja zachodzi na jego początku.